Artearen eta naturaren arteko lotura sentitzea, harizti eta pagadien artean. Bere antzinako pertsonaien mitologia sentitzea, zuhaitza eta zura sentitzea, eta baita haien sentsualtasunaren indar geldiezina ere.
Santxotenaren obra ukituzko magia da idazketa poetikoan, denbora esekiaren parentesia, kontenplaziorako eta geu askeago bihurtzeko. Horrekin batera, baina, adierazpen mentala eta ulermen estetikoa ere bada, abiapuntu desberdinetatik. Arrazionalismoa da, espresionismoa, informalismoa, eta errealismo hutsean geratzen da islatuta.
Natura, artea eta adierazpena, pertsonaia kosmogonikoen, babesle panteisten eta elementu atmosferikoen bidez garatuak, lurraren eta zeruaren kosmosean, eguzkiaren eta ilargiaren nahiaren mende.